18 maja 2011

księżyc

Światło księżyca ma w sobie coś niepokojącego. Blask księżyca w pełni, jest podwójnie niepokojący. Jest mnóstwo opisów, wierszy, ballad na ten temat. Zawsze jest to szalenie romantyczne, sprzyjające kochankom i takie różne podobne bzdety. Lubię patrzeć na księżyc. Lubię jak jest olbrzymi, wyraźny na tle ciemniejącego nieba. Ale bardzo nie lubię kiedy świeci mi do mieszkania, w księżycową noc. Wtedy ogarnia mnie niepokój, wtedy nie mogę spać. Widok swojego cienia na ścianie pełnej zimnego, srebrzystego blasku jest jakiś nienormalny. Czemu tak jest? Nie wiem.. dzisiaj obudził mnie w srodku nocy. Srebrne światło wlewało się szczodrze przez okno. Na ścianach tańczyły niewyraźne cienie. Żeby zasnąć, nasunęłam koc na oczy. Pomogło :-)

7 komentarzy:

  1. Dlatego na noc zaciągam okna żaluzją... piękny!

    OdpowiedzUsuń
  2. Szczęście w nieszczęściu, że u mnie niebo zasnute chmurami. Księżyc nie ma szans się przedrzeć:)

    OdpowiedzUsuń
  3. 17 lat temu powiedzialam sobie, że tam jest moja mama i odtąd lubię kiedy jego światło wpada do mieszkania, nie mam nawet zasłon

    OdpowiedzUsuń
  4. Jak byłam dzieckiem obejrzałam Nosferatu wampira z Klausem Kińskim. Ale się bałam potem księżyca w pełni i cieni gałęzi na ścianie!

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy19 maja, 2011

    chyba większość z nas tak ma - pełnia=bezsenność i nawet nie musi mi świecić w okno... kiedy przychodzi noc, że nie mogę zasnąć w 90% to pełnia...

    OdpowiedzUsuń
  6. szczerze podzielam Twoje odczuwanie księżyca-uwielbiam go oglądać, jeśli akurat chcę/mam taką sposobność, ale do mieszkania niech mi lepiej nie świeci:)

    OdpowiedzUsuń
  7. Anonimowy23 maja, 2011

    Jak byłam dzieckiem to byłam pewna,że księżyc
    zagląda przez okno,żeby mi w noc smutno nie było

    OdpowiedzUsuń