hmmm

Rzeczywistośc skrzeczy i pokazuje pazury
Byłam jak na razie u dwóch doktorów. Z nadzieją, że schorzenie okaże sie banalnie proste i po kilku zabiegach typu ultradźwięki czy coś podobnego, jakoś da sie normalnie funkcjonować. A tu, siurprajz! Niespodzianka! Ani jedna ani druga pani doktorka czegoś takiego nie widziały! nie spotkały! Internistka ma prawo; młode to jeszcze, ale pani od rehabilitacji, z długą praktyką i pracą w szpitalu, nie widziała, to ja sie zaczęłam deczko niepokoić. Niby fajnie być kimś wyjątkowym, ale może ja sobie to daruję w tym wypadku?.. A w czym rzecz? Wiecie, na spodzie stopy, tam gdzie ludzie mają takie fajne wygięcie, gdzieś tam w środku, jest takie ścięgno. I na tym ścięgnie zrobiły mi się takie bolące paskudnie supełki, czy jak to zwać, które niestety coraz bardziej przeszkadzają mi w chodzeniu, bo normalnie mnie to boli. Byle jakich butów to ja już nie włożę, żadne tam klapki, sandały bez obcasa, o nie. Musi być odpowiednio wyprofilowana podeszwa i wszystkie te szykany. Bez Ecco i Schola nie da rady :-((. No ale wracając do sprawy: na razie zrobimy USG, a potem może coś sie okaże.. Musi coś sie okazać i muszę coś z tym zrobić, bo jak będę chodzić na wycieczki? A bez wycieczek, to tak za bardzo nie da się żyć..
Ciekawe, czy uda mi się dobrać jakieś zdjątko do tej notatki
update:
a co mi tam, wrzucę sobie kawałek zaczarowanego ogrodu :-)