update

I jeszcze, parę zdań, na zakończenie tego tematu. Byłam z fajnymi ludźmi. Ludzie sporo ode mnie młodsi, ładniejsi, sprawniejsi. Żyjący innym tempem, w innych warunkach. W innym świecie. Często łapałam sie na tym, że siedzę, słucham i gapię sie na nich, jakbym oglądała jakiś serial, fajniejszy niż na ekranie, bo w pewien sposób uczestniczę w tym spektaklu. Bywały momenty kiedy czułam sie obco i nie należałam do grupy. Wtedy łaziłam po okolicach. Sama. Wszak jestem przyzwyczajona do samotności. Bywały jednak momenty, kiedy zapominałam o swoim oficjalnym życiu i byłam znowu walniętą, młodą dziewczyną, jak 100 lat temu, w innym życiu. I choćby dla tych momentów, warto było pojechać. I tak było fajnie.
Koleżanka kierowniczka gra Innuendo. A ja piję czwartą kawę.
eot