6 maja 2008

ten pierwszy dzień..

Powiem jedno. Ciężko dzisiaj było. Ciężko było wstać, a potem taki nierozruszany i połamany z nocy człowiek jechał do pracy. Ciężko było wysiedzieć na niewygodnym krześle przy biurku, o komputerze to już nie wspomnę. I nie mogłam sie nigdzie położyć, żeby ten skurczony kręgosłup rozciągnąć, więc w końcu dał znać o sobie nieprzyjemnie. Ręce znów zdrętwiały, skurcze bolesne, dawno was nie było! Cholera, tak to będzie wyglądać..ja nie wiem czy dam tak radę.jedno było dobre, że koleżanki sie ucieszyły.
jutro idę do masażysty, może pomocy udzieli. Nie jest tak genialny, jak ten z Iwonicza, ale ręce ma dobre, a poza tym koleżanka obiecała dać mi kontakt do swojego, ponoć też dobrego. I tak sobie gorzko pomyślałam, że ostatnimi czasy tylko ręce masażystów czuję na swojej skórze. Dobra, nie biadolić, są przecież kolorowe pastyleczki..

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz