internet

"Pożyczamy internet, na trzy miesiące" : ogłoszenie chyba TPSA
Tak się dziwnie składa, że ostatnie moje rozmowy schodzą wciąż na kontakty w sieci internetowej. Pewnie, dlatego, że wszyscy je mamy w większym czy mniejszym stopniu. Niedzielno-wieczorny punkt programu. Kontakty z neta przeniesione rzeczywistość już nie wirtualną. Jacy jesteśmy w sieci? Część ludzików powie, że prawdziwi i szczerzy. Część się skrzywi i powie, że szczerość jest piękną rzeczą, ale sieć to pajęczyna z tłustymi pająkami tylko czyhającymi na głupie muchy (czyt. naiwnych userów) i nie należy mówić o sobie zbyt wiele. Wielu traktuje sieć instynktownie nieufnie, a niektórzy mają złe doświadczenia (np. ja) z ujawnianiem swoich danych. (Ale o tym, kiedy indziej). Rozmawialiśmy z znajomymi o relacjach internetowo rzeczywistych. Albowiem często bywa tak, że ludzi poznanych na gg czy listach dyskusyjnych, poznaje się w realu. Wszyscy chcą sie spotykać, ach jej, jak fajnie będzie! I różnie to bywa. Mimo przegadanych godzin w necie, z pewnymi osobami czułam sie bardzo obco, w realu nie nic nie iskrzyło i z ulgą sie żegnaliśmy prastarym zawołaniem: ”do zobaczenia w sieci!” A tam nadal iskrzyło. Więc aby tego nie niszczyć, nie próbowaliśmy sie więcej spotykać. Bywało i tak, że od razu czułam, że oto dusza bratnia i tak samo swobodnie jest między nami w realu jak i w necie. I te cenne znajomości pielęgnuję do dzisiaj. A bywa i tak, że udając się gdzieś tam w celu zacieśnienia przyjaźni, zadaję sobie samej pytanie:, „co ja tutaj robię? Co ja robię tu?” Już wiem, że to, co miało związać, raczej odniesie przeciwny skutek. Bo jaka jest zaleta internetu największa? Że mało, kto na listach dyskusyjnych lub tzw. portalach społecznościowych, zwraca uwagę na wiek, status i pochodzenie, byle człowiek miał coś ciekawego do powiedzenia lub pokazania. A w realu? Trzeba uważać, w co człowiek się pakuje. Czy grupa ma ze sobą kontakty w realu? Bo jeśli tak, to można głupio i źle się poczuć, wśród ludzi zżytych ze sobą właśnie w tej realnej rzeczywistości. Jak piąte koło u wozu, właśnie tak. Wszyscy są dla mnie mili, uprzejmi, ale czuję, że tu nie należę. Niektórzy nawet mi to powiedzą, czemu nie.. jak już sie lekko znietrzeźwią. Więc czasem nie warto kontaktów sieciowych na siłę urealniać. Niech sobie będzie tak jak jest, ja królewna, on królewicz, dookoła elfy, gobliny, i inne piękne i fantazyjne imiona. I ja sobie myślę, że ten temat netu już wyczerpałam, w każdym razie nic mi więcej do głowy nie przychodzi.
Tekst pisany na zamówienie Niebieskiego Ptaka.
A z innej beczki, to kupiłam lodówkę. Bosch, ponoc dobra marka. Nie mam pojęcia.