zwyczajne dni.

Upały sobie poszły! całkiem nowy, ładny dzień! można oddychać!!
:-)
Coś się kończy..nareszcie. Na horyzoncie zamajaczył koniec zwolnienia i perspektywa powrotu do pracy. Po nieomal połowie roku, dziwnie tak pójść do pracy, wstać skoro świt, jechać poranną komunikacją. Dziwnie wejść do pokoju, usiąść za biurkiem, wypić poranną pracową kawę.
Muszę jeszcze załatwić formalności, zgodę medycyny pracy na powrót. Zrobić kontrolne badania. Potraktować ten tydzień na luzie, jako końcówkę "urlopu". I powrót do normalności? Pozornie tak, bo ja już nie jestem taka sama jak byłam kiedyś. Więc pora na wypracowanie sobie innej normalności. Z czasem się to zrobi samo.
Mam ochotę na zerwanie z przeszłością. Wyrzucenie lub symboliczne spalenie pewnych rzeczy. Część już wyrzuciłam. Część po prostu schowam na dno szafy i nie będę wyciągać przez najbliższe lata, albo i nigdy. Się zobaczy. Miejsca i trasy, źle mi się kojarzące, postaram się omijać. Ludzi unikać. Taki plan :-)
Drugi plan to wyjazd jeszcze we wrześniu. Daleko. Tylko..są pewne plusy i minusy. Plusy to; że daleko i inaczej. Minusy.. że może być nie całkiem miło. Bo są ludzie i ludzie, a niektórzy nie potrafią oderwać się od swojej niemiłej rzeczywistości i namiętnie dzielą się nią z innymi. A mnie to teraz nie odpowiada. Więc drugi plan to wciąż na etapie rozważania i główkowania. To by było na tyle..