Wędrowna dusza
- w pajęczyny gałęzi
wplątane niebo.
haiku by Carmen
Kiedy robiłam to zdjęcie, pomyślałam sobie, że gdybym była poetką, to napisałabym o nim jakiś wiersz. Przewijały mi sie w myślach słowa takie jak: idące, kroczące, machające ramionami, włosy rozwiewające, włosy rozwiane..
;-)
nawet nie wiem czy to on, czy ona..
:-/
a poza tym nie dzieje sie nic..
nic o czym bym chciała pisać.
27 marca 2011
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Może daleko mi do bycia poetką, ale nabazgrało mi się małe haiku:
OdpowiedzUsuńWędrowna dusza
- w pajęczyny gałęzi
wplątane niebo.
Pozdrawiam wiosennie! :)
definitywnie ONA! i z definitywnie rewelacyjną fryzurą!
OdpowiedzUsuńTeż stawiam na kobietę ;) Tkwię w takim samym stanie jak Ty...
OdpowiedzUsuńZdecydowanie kobieta! I to taka demonstrująca swoją siłę! O!
OdpowiedzUsuńo, kobieta..to by sie zgazało, w końcu akacja to ona :-))
OdpowiedzUsuńCarmen-dzieki! zaraz wkopiuje pod zdjęciem!
Wcale CI się nie dziwię. Sylwetka tego drzewa, tej:) drzewa jest niesamowita. Myślę sobie, że odnalezienie jej/go już jest poezją samą w sobie. TY ją napisałaś - choć bez słów.
OdpowiedzUsuńCo do tkwienia - czas wiosny, tej wczesnej jest chyba takim oczekiwaniem na _
pozdrawiam - tkwię i ja ...
pozdrawiam wszystkich:-)
OdpowiedzUsuńTak zarysowane biodra i brzuszek może mieć tylko kobieta.
OdpowiedzUsuń:)
Pozdrawiam.
Piękne zdjęcie kobiety-drzewa :)!
OdpowiedzUsuńzdjęcie bajeczne i jakoś dziwnie w kontekście...
OdpowiedzUsuńsiorka, zacznijmy od jan_nieznany@o2.pl
OdpowiedzUsuńb.
tak, ja też jestem za kobietą ;)
OdpowiedzUsuńZdecydowanie kształty kobiece :)
OdpowiedzUsuńŻyczę ustąpienia tego stanu!