b&w

kolejny wiersz Emmy który do mnie (w sensie; że do mojego wnętrza) dotarł.
Moje życie to brudnopis
kilka linijek
skreślonych pospiesznie
śmiertelnie ważna data
nazwiska, telefony
na liście zakupów
chleb i igrzyska
zamówienie poszło on- line

Na tej samej stronie
poezja i proza(c)
brak miejsca i czasu na akcję
wszystko sklejone jak bądź
dokuczliwą jednością
podmiotu czasem lirycznego
Jak z tego ułożyć opowieść..

podpisuję się pod tymi pięknymi słowami, z jednym dodatkiem. Moje brudnopisy to zarazem albumy. Krótkie notatki z wieloma zdjęciami. Prawie każdy moment mojego życia ma swoje zdjęcie. Zdjęcia robił mój ojciec, moja mama, potem ja dostałam w łapki pierwszy aparat. Chyba była to jakaś Smiena.. wygrana w literackim konkursie na temat Awantury o Basię. I nagroda. I się zaczęło.. Im dalej w czasie, tym częściej konkretne wydarzenie widzę nie w pamięci, a poprzez odpowiedni kadr. Dopiero fotka pozwala mi uruchomić inne obrazy, te zachowane już w mojej świadomości. Zresztą, czyż nie taka jest rola fotografii?
Dlatego moje wczesne życie jest czarno-białe z różnymi odcieniami szarości, bo nie było kolorowej fotografii ;-)). Moje malutkie dzieci też mają początkowe życie b&w, dopiero w starszeństwie, zaczęły istnieć kolorowo. Fotografie..okruchy zycia zamknięte w kryształach. Bez nich moje życie byłoby smutne i nieprawdziwe. I mocno niepełne